Μάτα Φλώρου


Μια Σπαρτιάτισσα που λατρεύει τους θετικούς ανθρώπους και θαυμάζει όλους τους καλλιτέχνες.  Η εικαστικός-ζωγράφος, Μάτα Φλώρου, μεγάλωσε στο Βασσαρά Λακωνίας και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στον σχεδιασμό κτιρίων και αγιογραφίας.  Η ζωγραφική ήταν στο μυαλό της από παιδί, όταν στο δημοτικό σχολείο η δασκάλα της η κα Φωτεινή Σαμπατάκου – Μητράκου, τη μύησε στη ζωγραφική εξασκώντας τους μαθητές της στη χρήση όλων των τεχνικών εικαστικής δημιουργίας.

Η θέληση και το πάθος της για τη ζωγραφική την οδήγησαν ως κινητήριο δύναμη να αποφοιτήσει από τη Σχολή Αγιογραφίας της Ιεράς Μητρόπολης Μονεμβασίας και Σπάρτης «ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ».   Έλαβε μέρος, ως απόφοιτη πλέον  της Σχολής, στην Πασχαλινή Έκθεση που πραγματοποιήθηκε στην Πνευματική Εστία της Σπάρτης από τις 16 έως τις 30 Απριλίου 2022.  Το έργο της, ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ, είναι εμπνευσμένο από το έργο του Μιχαήλ Δαμασκηνού.  Πρόκειται για ένα ασπρόμαυρο έργο με κάμπο από χρυσό και μελάνι σε προετοιμασμένο ύφασμα.  Το έργο απεικονίζει τη στιγμή όπου ο Κύριος δίνει τη Θεία Μετάληψη και ανακοινώνει ότι κάποιος από τους παρευρισκόμενους θα τον προδώσει. Είναι τότε που ο Ιούδας σφίγγει στην κοιλιά του το πουγκί με τα αργύρια, ενώ καθένας από τους μαθητές έχει τη δική του ξεχωριστή αντίδραση.

Στην ερώτηση πώς προέκυψε η ιδέα του θέματος, η κα Φλώρου απάντησε ότι με αφορμή των δοκιμών που έκανε τα Χριστούγεννα στη χρήση μελάνης επάνω σε ύφασμα, η ανακοίνωση της έκθεσης της έδωσε την  ευκαιρία να ερευνήσει διάφορα θέματα και να καταλήξει στον Μυστικό Δείπνο, έργο το οποίο βρίσκεται στη Μονή Σιναϊτών στην Κρήτη, η οποία περιείχε όλα όσα αναζητούσε σε ένα έργο: τον βαθμό δυσκολίας, τα χρώματα, τα πρόσωπα, τους συμβολισμούς και τις εκφράσεις.  Δίνει έμφαση στην εκφραστική αποτύπωση των προσώπων, στην κίνηση των σωμάτων και στην ένταση του φωτός και της σκιάς.

Η πορεία της στη ζωγραφική ξεκίνησε με τη συμμετοχή για πρώτη φορά στην υπαίθρια έκθεση του πολιτιστικού συλλόγου «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» στον Βασσαρά το 2001 και ακολούθησαν τρεις εκθέσεις, από το 2017 έως το 2019 στον Βασσαρά και την Αράχωβα σε συνεργασία με τον δημιουργό κοσμημάτων, Παντελή Κοντάκη και την καλλιτεχνική ομάδα «ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ».  Τα υλικά που χρησιμοποιεί για τις αγιογραφίες είναι τα φυσικά παραδοσιακά υλικά, σκόνες, ύφασμα, χαρτί όπως επίσης λάδια και ακρυλικά. Ενώ στη διακόσμηση δουλεύει με γυαλί, μέταλλο, ξύλο, μπετό και ύφασμα.

Βασικοί καθοδηγητές στη ζωγραφική της πορεία είναι οι δάσκαλοί της, στην μεν αγιογραφία κ.κ. Βασίλης Θεοδωρακάκος και Στέλιος Γεωργαντώνης οι οποίοι την μύησαν στην έρευνα και τον πειραματισμό, ο δε κ. Χρήστος Καρύδης που της εμφύσησε την αγάπη της για την ιστορία της τέχνης.

Έχει βαθιά Πίστη στην υπέρτατη Δύναμη του Κυρίου και της Θρησκείας, ενώ δίνει μεγάλη σημασία στο κίνητρο, στη σκέψη και στην απόδοση και εκτιμά τους ανθρώπους που ξέρουν να αγαπούν.

Όταν ζωγραφίζει αποστασιοποιείται από την πραγματικότητα και τα κοινωνικά γεγονότα και επιδίδετε σε έργα με θέμα κυρίως πορτραίτα, αντικείμενα και συνθέσεις ανατρέχοντας ξανά και ξανά στο έργο του Πάολο Βερονέζε, ο Γάμος της Κανά. Αγαπημένοι ζωγράφοι της είναι ο Vincent van Gogh, ο Μιχαήλ Δαμασκηνός, ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Γεώργιος Γουναρόπουλος.  

Τα πρώτα της έργα ήταν μικρά πινακάκια με λάδι με θέματα από την καθημερινή ζωή και η τελευταία συλλογή αφορά αντίγραφα θρησκευτικών εικόνων σημαντικών καλλιτεχνών με μελάνι σε προετοιμασμένο ύφασμα.  Ωστόσο, το έργο που θα ξεχώριζε από τη συλλογή της είναι η πρώτη αγιογραφία που έκανα σε ηλικία δεκαέξι ετών, η Παναγία της Μονής Δαφνίου.  «Ο λόγος που το ξεχωρίζω», δηλώνει η κα Φλώρου, «είναι γιατί η έκφραση της Παναγίας έχει κάτι το συγκρατημένα δραματικό το οποίο με παρακίνησε να το φτιάξω παρόλη την έλλειψη εμπειρίας μου τότε.» «Η αλήθεια είναι, ότι όλα γίνονται για καλό και δεν ξεχνώ πάντα να επιστρέφω στην πεποίθηση ότι δεν γνωρίζω τίποτα. Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι ταπεινός και να μαθαίνει διαρκώς, να βρίσκεται έξω από αυτό που συμβαίνει, πάνω από τα γεγονότα.»  Η ίδια δεν μπορεί να φανταστεί  τον εαυτό της να μην ζωγραφίζει καθώς επιχειρεί να εκφράσει τις σκέψεις τις μέσα από τις γραμμές του σχεδίου και της ζωγραφικής.  Η ζωή της είναι μοιρασμένη χρόνια τώρα ανάμεσα στο εστιατόριο της «Βασσαρόγαμπρος», στην κεντρική πλατεία του Βασσαρά, στους χώρους του οποίου έχει εμφυσήσει την τέχνη της τόσο στη διακόσμηση όσο και στη ζωγραφική, ενώ παράλληλα καταπιάνεται με τον σχεδιασμό κτιρίων και τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων σε τεχνικό γραφείο στην Σπάρτη.

Advertisement

Τασία Κυριακούλια-Τσούση


Η Τασία Κυριακούλια-Τσούση, γεννήθηκε, μεγάλωσε και τελείωσε το σχολείο στην Γκοριτσά Λακωνίας.  Είναι ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στη ζωή.  Λατρεύει τους ειλικρινείς και ξεκάθαρους ανθρώπους, καθώς η ίδια πιστεύει στην αισιόδοξη και δυνατή πλευρά τους.  Τα προβλήματα τα αντιμετωπίζει με δυναμισμό και υπομονή και δίνει απλόχερα την αγάπη και το κέφι της σε όσους η ζωή τους δοκιμάζει.  Θαυμάζει όσους δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν μαχητικά αυτό που το μονοπάτι της ζωής τους αποκαλύπτει.  «Οποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά», μία ρήση που για την Τασία είναι μια βαθιά πίστη και την υποστηρίζει σε κάθε της έκφανση.  Στη ζωγραφική η Τασία Κυριακούλια είναι αυτοδίδακτη.  Κινητήριο γεγονός στάθηκε όταν η ζωή της αφαίρεσε τον σύντροφο της ζωής της μετά από μεγάλους αγώνες και δημιούργησε χρονικά κενά με έντονα συναισθήματα.  Η ζωγραφική αποτέλεσε για εκείνη έναν αυτονόητο για εκείνη τρόπος έκφρασης των σκέψεων αλλά και της τεράστιας αγάπης που έχει για τον τόπο της.  Την ζωγραφική τη μετέφερε πάντα μέσα της.  Τα πρώτα της έργα: τοπία φανταστικά ή ακόμη και σπίτια του χωριού της, της έδωσαν την κινητήριο δύναμη να συνεχίσει στην ίδια θεματολογία.  Ακολούθησε πλήθος στιγμιότυπων από τη ζωή στην ύπαιθρο, αποτύπωση θαλάσσιων, αγροτικών, οικιστικών θεμάτων καθώς και προσωπογραφιών με ιδιαίτερη συναισθηματική αύρα.  Το κοινό ανταποκρίθηκε θετικά στην πρώτη σειρά έργων της, καθώς αποπνέουν μια ηρεμία στα τοπία, έχουν παιχνιδιάρικο ύφος μέσα από τα οικόσιτα ζώα, μια αρμονία στα τρεχούμενα νερά της, έναν υπόκωφο ήχο στο θρόισμα των φύλλων της και μια ξεχωριστή ζωντάνια στις μορφές της.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ίσως, το αναγκαίο κακό των καιρός μας,  να αποδείχθηκε ειδοποιός κίνητρο για να συνεχίσει να ζωγραφίζει και να προωθεί τα έργα της, για βιοποριστικούς λόγους.  Η εποχή που έχει έντονη ζωγραφική δραστηριότητα είναι ο χειμώνας που την «περιορίζει» στις μετακινήσεις της, της δίνει όμως δημιουργική διέξοδο.  Ξεκίνησε να ζωγραφίζει με λάδια, όμως η ταχύτερη ανταπόκριση των ακρυλικών χρωμάτων την οδήγησε να αποτελούν τα βασικά υλικά των έργων της.  Η Τασία από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο εργάζεται για να εξασφαλίζει το χειμώνα αυτό που η ίδια περιγράφει: πολυπόθητη ελευθερία κινήσεων.  Όποιος δει τη συλλογή έργων της θα την χαρακτήριζε όπως σωστά παρατήρησε ένθερμη οπαδός της: εναλλακτικός Θεόφιλος.  Η ίδια βέβαια, δεν θέλει να συγκριθεί με αυτή την εξαίρετη μορφή της τέχνης και περιορίζεται να δηλώσει πως αυτό που θέλει μόνο είναι να ευχαριστεί απλόχερα τους ανθρώπους, να δίνει χώρο στη δημιουργικότητα και στην ελευθερία της ψυχής να ζωγραφίζει αυτό που πραγματικά επιθυμεί.  Γιαυτό άλλωστε, ζωγραφίζει, για να ικανοποιήσει την ψυχή της και να νιώσει αυτό το απερίγραπτο συναίσθημα της χαράς όταν ολοκληρώνει ένα έργο της.  Τα έργα της Τασίας Κυριακούλια, εκτέθηκαν για πρώτη φορά στα ορεινά Τζίτζινα, Λακωνίας, στον ξενώνα Σχολαρχείο, τον Αύγουστο του 2017.  Σήμερα ζει στην Γκοριτσά, ζωγραφίζοντας και απασχολούμενη με αγροτικές και περιστασιακές εργασίες, ολοκληρώνοντας το τελευταίο της έργο: Χειμωνιάτικο Τοπίο.

της Αναστασίας Πατρινού-Παπαϊωάννου, M.Sc.F Σύμβουλος Οικοδυναμικής Διακόσμησης

top

James J. Prattas


Η τελευταία σειρά έργων του ονομάζεται: Υπομονή.  Επέλεξε να παρουσιάσει αυτό το ανεξάντλητο θέμα για να δώσει το μήνυμα της ανάγκης εξάσκησης στην Υπομονή.  Στον πίνακας λέξεις, μεταφέρει το δυνητικό μήνυμα της ικανότητας των λέξεων να μπορούν είτε να θεραπεύουν είτε να προκαλούν κακό.  Συνεχίζει με το έργο του: το παιδί κλαίει όταν ακούει άσχημα λόγια. Στο έργο του: η αγάπη πληγώνει, παρουσιάζει την αέναη κατάσταση του ανθρώπου που αγαπάει, αλλά μερικές φορές αυτή η αγάπη τον πληγώνει.  Έχει αφιερώσει έργα στο ταξίδι του Οδυσσέα, στο άλογό του, στον Μινώταυρο της Κρήτης, στον Βασιλιά της Σπάρτης, στον έρωτα, σε θρησκευτικά θέματα όπως τα νιώθει και τα αντιλαμβάνεται.  Αδιαφορεί για το κακό και δίνει έμφαση στο τρόπο εξάπλωσης της Αγάπης και της Υπομονής, καθώς πιστεύει πως υπάρχει περισσότερο καλό στον κόσμο.  Δίνεις έμφαση στην παιδικότητα που κρύβουμε μέσα μας.  Εάν την ενδυναμώσουμε, τότε, ο κόσμος μας θα γίνει ένας παράδεισος.

Ο James Prattas γεννήθηκε στην Ιντιανάπολη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής με καταγωγή από την Σκούρα Λακωνίας.  Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το θάνατο του πατέρα του.  Ολοκλήρωσε τις σπουδές στη Σχολή Χατζηδάκη, στην Αθήνα όπου έμαθε τα ελληνικά.  Κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων επισκεπτόταν με την οικογένειά του τη Βαρβίτσα και τα χωριά της Λακωνικής υπαίθρου όπου ήρθε σε επαφή με τη ζωή στην ελληνική ύπαιθρο.  Αυτή η επαφή του με την Ελλάδα και τη Λακωνία, εδραίωσε μέσα του την αγάπη για τον απλό και γνήσιο τρόπο ζωής.  Μετά την αποφοίτησή του από το Ελληνικό Σχολείο της Αθήνας, επέστρεψε με την μητέρα του στη Νέα Υόρκη.

Κατατάχθηκε στον Αμερικανικό Στρατό όπου έλαβε μέρος στον πόλεμο του Βιετνάμ.  Από εκεί πηγάζει η θεματολογία των έργων του και είναι η πηγή έμπνευσής τους.  Ο πόλεμος υπήρξε καθοριστικό γεγονός για τη ζωή του και έγινε η αφορμή να διαμορφώσει τη σημερινή του αντίληψη και κοσμοθεωρία σε συνδυασμό με τα βαθιά ανθρωπιστικά βιώματα που είχε από τον πατέρα του.  Μπήκε στη διαδικασία με σκοπό να εξωτερικεύσει στον καμβά πρωτόγνωρα συναισθήματα.

Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις τα τέσσερα χρόνια που έζησε στο San Francisco καθώς και στην Hawaii, το μέρος όπου έμειναν,  έως το τέλος της ζωής της αγαπημένης του μητέρας, Νίκης με καταγωγή από το Αφυσσού Λακωνίας.  Στη Hawaii του δόθηκε η ευκαιρία να εκπαιδεύσει πάρα πολλά παιδιά στη ζωγραφική και ήταν μια πολύ έντονη και καταπληκτική εμπειρία για τον ίδιο όσο και για τους γονείς των παιδιών όπου μαθήτευσαν δίπλα του.  Σήμερα ζει και εργάζεται στη Σκούρα Λακωνίας.   Τα υλικά που χρησιμοποιεί για τα έργα του είναι ακρυλικά και λαδοπαστέλ.

Του αρέσουν τα πάντα.  Θέλει να δοκιμάσει τα πάντα, καθώς νιώθει έντονα πως όλα είναι καλά στη ζωή και στον κόσμο.  Αισθάνεται πλέον τον κόσμο ως ένα θαύμα από μόνο του.  Θέλει να ανακαλύψει την αλήθεια μέσα από την τέχνη του.  Γιαυτό ζωγραφίζει.  Η ζωγραφική είναι ένας τρόπος επικοινωνίας.  Όταν ζωγραφίζει το νιώθει αυτό.  Πάντα ξεκινάει ένα έργο, δεν ξέρει πως θα καταλήξει.  Γιαυτό το λόγο δεν μπορεί να δημιουργήσει κάτι πανομοιότυπο με ένα προηγούμενο έργο του.  Τα έργα σου διακρίνονται για την αυθεντικότητά τους και την πρωτοτυπία προς το χαρακτήρα τους.

Θεωρεί ότι η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως όπλο για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού σε θέματα κοινωνικά και σεβασμού της ζωής.   O James Prattas έχει βαθιά Πίστη στον Ιησού Χριστό.  Θαυμάζει τον τεράστιο αντίκτυπο του έργου Του στην ανθρωπότητα με τα όσα κατάφερε στους δύσκολους καιρούς που έζησε χωρίς υλικά μέσα.    Πιστεύει  στις αξίες της ειρήνης, της αγάπης και της ζωής.  Προτρέπει όλους να σκέφτονται ειρηνικά και να αγαπούν με κατανόηση.  Δίνει μεγάλη σημασία σε όλους τους ανθρώπους. Ενδιαφέρεται για τις ανθρώπινες σχέσεις και δίνει προσοχή στους ανθρώπους.  Θεωρεί ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πολύτιμοι.  Όπως επίσης, εκτιμάει τα παιδιά.  Τα παιδιά, λέει, είναι το μέλλον μας.  Παροτρύνει όλους να δώσουμε στα παιδιά μας χρόνο και βοήθεια για ό,τι ζητήσουν να κάνουν στη ζωή τους.  Τα παιδιά θα τα καταφέρουν ό,τι και να επιλέξουν.  Αυτό που χρειάζονται απλόχερα είναι υποστήριξη, παρότρυνση και Αγάπη, ώστε να δημιουργήσουν Αγάπη.  Όλες αυτές τις αξίες τις παρουσιάζει με παραστατικό τρόπο στα έργα του.  Εάν η Τέχνη προχωρεί, ο κόσμος προχωρεί.  Κάποιος εμπνεύστηκε και σχεδίασε με τέχνη το τηλέφωνο, τα έπιπλα, τα αξεσουάρ ακόμη και τα ρούχα που φοράμε.  Τα πάντα γύρω μας είναι τέχνη.  Συμπερασματικά οι καλλιτέχνες έχουν ουσιώδη ρόλο στην καθημερινότητά μας.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Νιώθει ασφαλής στην Ελλάδα, όσο πουθενά αλλού.   Έχοντας ζήσει ο ίδιος σε υπέροχες και αναπτυγμένες πόλεις, εκτιμάει την Ελλάδα και πάνω από όλα την μοναδικότητα της ζωής στην Σπάρτη και τον πλούτο της.  Βλέπει καθημερινά ότι όλοι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν.  Οι Λάκωνες είναι πολύ δυναμικός λαός, δυνατός και με αντοχές.  Εμπνέονται από την ίδια τη ζωή.  Υπάρχει διάχυτη η έντονη επιθυμία για ζωή.  Νιώθει ήδη ότι βρίσκεται στον παράδεισο.

της Αναστασίας Πατρινού-Παπαϊωάννου, M.Sc.F Σύμβουλος Οικοδυναμικής Διακόσμησης

top